Mustafa Korkmaz Yazdı- Geçmiş Gelecek Çatışması

Zaman geçtikçe her şeyden biraz biraz uzaklaştık.Bunun herkes farkındaydı fakat rahat yaşam, ihtişamlı hayat tüm bu farkındalığı yok saydı.Eskiden ramazan ayı yaklaşınca herkesi bir heyecan sarar ,bir telaş içerisinde olurdu. Kimileri mantı,makarna hazırlar kimileri kete,poğaça yapar, ev alışverişini tamamlardı.Geldiğimiz şu süreçte artık kimsede ne bir hazırlık yapma isteği ne de o eski ramazan heyecanını göremiyoruz.Değişen bu düzenin kimileri farkında kimileri ise hâlâ farkında değil.

Oluşturulmak istenen düzen insanların birbirinden kopmasını, yani tamamen insanın bir birey olarak hayatını sürdürmesini hedeflemektedir. Oysa ki bizim kültürümüz yaşam biçimimiz insanı insan yapan temel şeyin aile olduğunu her defasında vurgulamaktadır. Aile insana paylaşmayı,birlikte bir şeylerin ancak başarılabileceğini,iyiliği ve yardımlaşmayı öğretir. Gelmiş olduğumuz bu zaman dilimi insanı önce ailesinden,yani onu vâr eden temel olgudan uzaklaştırmaktadır. Bunu öncelikle bizim hayatımıza dijital dünyayı getirerek yerine getirdiler.Zaman içerisinde önce ailemizden uzaklaşıp farklı insanlar tanımayı bu dijital platform içerisinde gerçekleştirdik. Ne yazık ki bu süreç bir nebze olsun başarılı oldu. İlerleyen süreçte geleneklerimizden, âdetlerimizden uzaklaştık.Örneğin; Bayramlaşmak yerine bir telefon açıp bayram kutladık. Veya yaşlılarımızı ziyaret etmek yerine sadece bir telefonla hâl hatır sorduk. Artık çocuklarımız sokağa çıkıp oyun oynamak yerine ellerinde bir telefon ve tablet üzerinden sosyalleşmeye başladı. 

Oysa ki geçmişte sokağa çıkan çocuklar akşama kadar oyun oynar üstleri başları çamur olur eve gelince de yine kardeşleri veya komşuları ile oyun oynamaya devam ederlerdi. Bizler ve bizim gibiler bu yaşanmış çocuklukların belkide son örnekleriyiz ne acınası bir durum .Tüm iyi ve güzel olan şeyi insan oğulu olarak yok ettik ve etmeye devam ediyoruz. Bu kötü gidişata bir dur demek istiyorsak,çocuklarımız geleceğimiz dediğimiz nesil ilerde bizlerden kopmasın istiyorsak şayet geçmişe dönüp nasıl büyüdüysek öyle büyütmeliyiz. İnançlarımıza bağlı gelenek ve kültürlerimizle kendi geleceğimizi hazırlamalıyız. Yoksa yok olup giden bir Avrupa'dan birbirinin kuyusunu kazan, tamamen kendi çıkarını düşünen bir nesil ile karşı karşıya kalmak kaçınılmaz olacaktır. Bu süreçte,geleceğimizi nasıl kurtarabiliriz? Birazda bunu düşünmek gerekir.Bizi biz yapan kültürümüze ve geleneklerimize sıkı sıkıya bağlanıp,bizlere sunulan sanal oluşumun bir parçası olmamak adına her birey kendisinden ve çevresinden sorumlu bir şekilde hareket etmelidir. 

Kalın sağlıcakla...

Mustafa KORKMAZ